معرفی سوره ناس
ناس به معنای «مردم» است و از آیه اول گرفته شده است. سوره ناس را «مُعَوِّذه» نیز میگویند. این نام به سبب آن است که انسان با خواندن این سوره خود را از وسوسههای شیطان تعویذ میکند و در پناه خدا قرار میدهد. همچنین به جهت اینکه انسان در مواقع احساس خطر، این سوره را میخواند تا پناه و نجات یابد، این سوره را مُشَقْشَقه نام نهادهاند. دو سوره ناس و فلق را مشقشقتین و معوذتین گویند.
سوره ناس جزو سورههای مکی و در ترتیب نزول، بیست و یکمین سورهای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، صد و چهاردهمین سوره است و در جزء سیام قرآن جای دارد.
سوره ناس ۶ آیه، ۲۰ کلمه و ۷۸ حرف دارد. این سوره به لحاظ حجمی جزو سورههای مُفصَّلات (دارای آیات کوتاه) است. سوره ناس جزو چهارقل است؛ چهار سورهای که با کلمه «قُل» آغاز میشوند.